در ذهنم می چرخید که چقدر اسلام عزیز برای روابط صحیح بین اجزای امت که همون مسلمانان باشند اهمیت قائل شده است. مثلا یکی از جاهایی که گناه بسیار بزرگ دروغ جایز است اصلاح و آشتی بین دو مومن در حد ضرورت جایز است. یا تاکیدات فروانی که برای خدمت به مومن، عیادت مومن، پذیرش دعوت مومن، حمایت از مومن و ... آمده است (کتاب مفاتیح الحیات).
یادم باشد این را هم فراموش نکنم!