یادم باشد این را هم فراموش نکنم!
در ذهنم می چرخید که چقدر اسلام عزیز برای روابط صحیح بین اجزای امت که همون مسلمانان باشند اهمیت قائل شده است. مثلا یکی از جاهایی که گناه بسیار بزرگ دروغ جایز است اصلاح و آشتی بین دو مومن در حد ضرورت جایز است. یا تاکیدات فروانی که برای خدمت به مومن، عیادت مومن، پذیرش دعوت مومن، حمایت از مومن و ... آمده است (کتاب مفاتیح الحیات).
یادم باشد که چیزی را که نمی دانم انکار نکنم و چیزی را بگویم که می دانم:
امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند با دو آیه قرآن دو درس مهم به این امت داده است: جز آنچه می دانند، نگویند و آنچه را نمی دانند، انکار نکنند.
آیات مرتبط:
أَلَمْ یُؤْخَذْ عَلَیْهِم مِّیثَاقُ الْکِتَابِ أَن لَّا یَقُولُوا عَلَى اللَّـهِ إِلَّا الْحَقَّ الاعراف 169 - آیا از آنان پیمان گرفته نشد که بر خدا [دروغ نبندند] و جز حق نگویند.
بَلْ کَذَّبُوا بِمَا لَمْ یُحِیطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا یَأْتِهِمْ تَأْوِیلُهُ یونس 39 - بلکه چیزی را تکذیب کردند که از آن آگاهی نداشتند.